Ik had de grote lijnen voor dit blog al een tijdje geleden op papier gezet, maar hij lijkt nu actueler ooit. Ik zie namelijk meerdere mensen die erover schrijven of er met momenten ook echt even flink last van hebben: social media. Tijdens mijn werk, maar ook privé en in de berichtjes online lijkt er een haat-liefde verhouding te zijn ontstaan.
Het hebben van een social media account maakt dat we ons enerzijds verbonden voelen met de wereld en anderzijds dat het ook energie zuigt. Want het hebben van een groot aantal volgers of het krijgen van een aantal likes lijkt samen te hangen met hoe leuk we onszelf (soms) vinden. En wanneer die likes of volgers af beginnen te nemen, zegt dat ook wat over je. Toch?
24/7 bereikbaar zijn
Als ik kijk naar de mensen die in behandeling komen speelt de angst voor wat anderen vinden 9 van de 10 keer een rol. En misschien is dit altijd al zo geweest, maar met social media is het nog nooit zo makkelijk geweest om die mening ook 24/7 te kunnen ontvangen. En lijkt het dus ook logisch om daar de hele dag mee bezig te zijn. Ik merk dat het invloed heeft op wat er gepost wordt, hoe dat eruit moet zien en dus ook hoeveel moeite daarin gestoken wordt. Een selfie 10x opnieuw doen omdat hij niet ‘leuk’ genoeg is? Vanzelfsprekend.. En ook om mij heen zie ik mensen die continu aan hun mobiel vast zitten. En in paniek raken als ze hem even niet kunnen vinden.
Like vooral jezelf!
Zou het niet mooi zijn als we onszelf gewoon weer leuk gaan vinden om wie we zijn? Dat we niet de knapste, mooiste, grappigste hoeven te zijn, mooie liedjes kunnen zingen of goed gitaar te kunnen spelen? Het gevaar van alles af laten hangen van ‘volgers’ en ‘likes’ is namelijk dat als dit alles wegvalt, er ook niks van je zelfwaardering over blijft. Dit zijn allemaal externe zaken die een gat achterlaten als ze wegvallen. En opnieuw met wat anders opgevuld moeten worden. Het kan mij soms ook boos maken als ik zie wat voor mooie, leuke en toffe mensen zo sterk twijfelen aan zichzelf. En zo bezig zijn met al die (online) anderen. Mensen die ze, zeker als het om online volgers gaat, nog nooit real life gezien of gesproken hebben.
Ga voor echtheid
De mobiel, social media en internet lijken niet meer weg te denken uit ons leven. Dus helemaal offline zal dan ook niet (voor iedereen) haalbaar zijn. Wat ik wel tegen mijn cliënten zeg en wat ik ook graag zou willen zeggen tegen elke persoon die dit leest: vind de balans. En zorg dat je online identiteit zoveel mogelijk samenhangt met je offline identiteit. Iedereen is uniek en niemand is perfect. Laat dat ook gewoon zien! Jezelf profileren is niet erg, maar blijf dicht bij jezelf. Want dan zullen degene die jou volgen jou echt leuk vinden of waarderen om wie je bent. En niet de rol of het typetje dat je ze voorhoudt. En ook dan blijft het leuk om je online identiteit vorm te geven. Beter 10 echt geïnteresseerde volgers met gelijke interesses, dan 10.000 volgers puur omdat dat cijfertje zo leuk is.
Online vs Offline
Zorg ook voor voldoende face 2 face contacten, ga de natuur eens in en besteed tijd aan jezelf. Het liefste zonder die mobiel. Ga terug naar de basis en spendeer minimaal net zoveel tijd in de real life wereld als online. Voel weer dat je mag zijn wie je bent. En voel dat je echt verbonden bent met de mensen om je heen. Als jij jezelf waardeert en dat intern voelt, ben je minder vatbaar voor die externe factoren. En een volger meer of minder doet er dan ook niet meer toe.
De meeste van onze opa’s en oma’s zijn er ook oud mee geworden, dus het kan echt! Het leven is mooi, geniet en ben vooral jezelf!